Salı, Ekim 20, 2009

Ütülenmiş Yalnızlık, Üst Bilincin Yıkımı

İşte şu dirseklerinizin üstünden kolunuzun dışa bakan tarafındaki ürpertiyle gelen algının durulması durumu. O, algınız geri yerine oturduğunda hayatınızdaki zavallı bir kaç saniyeye dönüşür. O an belki bir şey düşünmüş olduğunuzu sanarsınız, belki düşünmüşsünüzdür ama asla hatırlayamazsınız. Çünkü düşünmediniz, kendinizi kandırmayın.

Bunların hiç biri size asla olmadı, işte bu yüzden sanki sizin bedeninizde cisimleşmiş gibi yazdım. Böyle bir his ile tek başıma olmam hiç hoş değil, kendinizden utanmalısınız.

Diz çökün ve her an cinsel organınıza bastıracakmış gibi göbek deliğinizin altında ellerinizi birleştirin. Af dileyin, bunun normal olmadığını bilmek marifet değil. Bilmek marifet değil.

Hiç yorum yok: