Yaşasın Komün, Eugène Châtelain 1871 Paris

Ben açık sözlü ve kaygısızım;
İnan olsun, bununla gurur duyuyorum!
Seçtiğim bayrak
Kızıl kırmızıdır.
Kanımdandır rengi
Kalbimin içinden dağılan.
Yaşasın Komün!
Çocuklar,
Yaşasın Komün!

Evet, kesinlikle kırmızıdır
En güzel simgesi
İşçi yurttaşın;
Bu yüzden seviyorum onu.
İşçilerin bayrağı
Her zaman en iyisi olacaktır.
Yaşasın Komün!
Çocuklar,
Yaşasın Komün!

Canileri sevmem,
Dayağı da;
Ama bütün çocukları severim,
Arkadaşım olurlar
Onlarla oynarken ben,
Şarkı söyleriz, canı gönülden:
Yaşasın Komün!
Çocuklar,
Yaşasın Komün!

Komün, bilirsiniz,
Küçük cesur insanlar,
Neymiş o ? Dinleyin hepiniz:
Yaşamak içindir kardeşler.
Ve biz büyüdüğümüz zaman
Zalimlerle dövüşeceğiz.
Yaşasın Komün!
Çocuklar,
Yaşasın Komün!

Adaletini doğrulamak için
Cumhuriyetimizin,
Alt etmemiz gerekli bizim kralları
Ve onların bütün alayını
İyi Tanrıdan ve İsa’dan fazlası!
Rahiplere ihtiyacımız yok artık!
Yaşasın Komün!
Çocuklar,
Yaşasın Komün!

O zaman geldiğinde,
Hiç bir ailenin
Çocuğu olmayacak çıplak ayaklarını
Çaputlar içinde sürüyen.
Herkesin biraz ekmeği olacak,
Bir işi, iyi şarabı.
Yaşasın Komün!
Çocuklar!
Yaşasın Komün!